اصول معماری اقلیمی ساختمان با کمترین مصرف انرژی

900,000 

عوامل اقلیمی که با شرایط آسایش انسان مربوط می باشد عبارتند از:
تابش آفتاب
رطوبت
باد
تابش خورشید و حرارت طبیعی مهمترین عامل تأثیرگذار بر ساختمان محسوب می شود.
در طراحی اقلیمی سعی می شود تا با استفاده از هر یک از عوامل اقلیمی یا عدم تأثیر این عوامل بر ساختمان، آسایش داخلی ساکنین در فصول مختلف تأمین شود.
زمستان: مقاومت در مقابل اتلاف و خروج حرارت و جذب انرژی خورشید
تابستان: مقاومت در برابر انرژی تابشی خورشید با ایجاد سایه و کاهش بار حرارتی داخلی

§       هرچه سطح یک دیوار یا سقف روشن تر و سرعت جریان هوا در پیرامون آن بیشتر باشد، میزان جذب حرارت خورشیدی در آن سطح کمتر می شود.

§       نوع مصالح بکا رفته در جداره ها، نرح انتقال حرارت به داخل ساختمان را مشخص می کنند.

 

§       سطوح ساختمان تا قبل از طلوع آفتاب، حداقل دما را داشته و در حدود ساعت 2 تا 3 بعد الظهر به حداکثر دما رسیده و بخشی از آن را بداخل منتقل می کنند.

§       در طول انتقال حرارت از سطح خارجی به داخل، بخشی از حرتارت صرف گرم شدن لایه های دیوار شده و در دیوار ذخیره می شود و مابقی حرارت به سطح داخلی دیوار می رسد.

§       برای اینکه دمای هوای داخل ساختمان کمتر تحت تأثیر دمای هوای محیط خارج بوده و شرایط آسایش بهتری فراهم شود، باید نوسان دمای سطوح داخلی را به حداقل رساند.

§       با فرض ثابت بودن شرایط هوای خارج، حداکثر و حداقل دمای سطوح داخلی و نوسان دمای داخلی نسبت به سطوح خارجی، به ظرفیت و مقاومت حرارتی مصالح جداره ها بستگی دارد.

§       کاهش نوسان دمای سطوح داخلی به مقاومت حرارتی و افزایش زمان تأخیر به ظرفیت حرارتی بستگی دارد.

 

نقد و بررسی‌ها

هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.

اولین کسی باشید که دیدگاهی می نویسد “اصول معماری اقلیمی ساختمان با کمترین مصرف انرژی”

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *