دوره آموزشی سیستم های بازیافت حرارت در واحدهای صنعتی

در اين دوره سيستم‏هاي متداول بازيافت حرارت، مورد بررسي قرار مي‏ گيرند. بويژه عملکرد انرژي و کاربردهاي آنها در مبدل هاي حرارتي هوا به هوا بطور مختصر تشريح خواهد شد. به منظور تعيين اقتصادي بودن نصب سيستم‏هاي بازيافت هوا به هوا، روشهاي تجزيه و تحليل ساده، همراه با مثالهاي مناسب ارائه خواهد شد. روش ها و فناوری های بازیافت حرارت متنوع بوده و از رکوپراتور، تولید بخار، گرمایش آب، تولید برق و گرمایش فضای های سکونت را در بر می گیرد.

این انرژی صرف پیش گرمایش هوای ورودی کوره (مشعل) شده و بخشی از حرارت اتلافی را به کوره بر خواهد گرداند. این اقدام موجب کاهش مصرف سوخت کوره، بهبود کیفیت احتراق، دمای شعله و همچنین تعادل بهتر انرژی در کوره خواهد شد.  مرحله نخست جهت امکان‎سنجی بهره گیری از رکوپراتور در کوره‌ها، برآورد میزان حرارت اتلافی در دسترس می‌باشد. مهم‌ترین مشخصه این حرارت، دمای محل اتصال دودکش به کوره با فرض عایق بندی کامل کوره و حداقل تلفات از بدنه می‌باشد.

 رکوپراتورها مجموعه‎ای از مبدل‌های حرارتی هستند که جهت انتقال حرارت از گازهای گرم تولید شده در محفظه احتراق به هوای سرد، مورد استفاده در فرآیند احتراق بکار می‌روند. گرمایی که به کوره بر می‌گردد باعث افزایش راندمان آن شده و دمای شعله نیز افزایش می‌یابد. می‌توان با اضافه کردن یک کیسه صافی (فیلتر) قبل از رکوپراتور، بازدهی آن را بالا برد. این صافی مانع عبور ذرات آلاینده شده و در نتیجه از رسوب آنها بر روی سطح انتقال حرارت جلوگیری می‎کند. این امکان وجود دارد که یک رکوپراتور چند روز بدون تمیزکاری کار کند، اما باید برای تمیز کردن آن حتماً برنامه مشخصی پیش بینی شود. در این نوع رکوپراتورها، هوای خشک پیش گرم می‌شود. برای این عمل هوای ورودی از روی سطح داغ رکوپراتور عبور می‌کند. این سطح از تعدادی لوله تشکیل شده که گازهای داغ از داخل آنها عبور کرده و هوای سرد بر روی این لوله‌ها جریان دارد.